Bij het jubileumconcert op 28 juni 2014 ter ere van het 110 jarig bestaan van de WesterHarmonie ontving het orkest een muzikaal cadeau van Dirk van der Niet, die het orkest ruim 20 jaar dirigeerde (1979-1999). Het cadeau bestond uit een muziekstuk naar keuze uit de catalogus van Mansarda, Dirk’s muziekuitgeverij. De definitieve keuze liet Lees verder »
Zondagmorgen op het zonovergoten Dorpsplein in Sloten. Er klinken al wat toonladders. Voor het publiek worden lange tafels gedekt zodat men onder genot van een hapje en drankje naar muziek van de WesterHarmonie kan luisteren. De geur van poffertjes verspreidt zich over het plein. Het is warm en er staat een stevig windje. De muzikanten Lees verder »
Mijn grootvader Piet Keyzer (de vader van mijn moeder) was dirigent van Crescendo Sloterdijk. Het orkest repeteerde in de Sloterdijkschool op het dorp Sloterdijk. Dat was ook de dorpsschool waar ik 6 klassen heb doorlopen. Na schooltijd heb ik dikwijls de schoonmakers geholpen de klaslokalen aan te vegen. Bij het openen van de deur van een Lees verder »
Na de geslaagde voorpremière van gisteren (26 februari 2015) maakt de WesterHarmonie zich op voor de officiële première van vanavond. Er gaan geruchten dat de zaal volledig is uitverkocht, en dat er in de loop van het project zelfs BN-ers komen kijken. Maar hoe heeft het project zich nu ontwikkeld voor de deelnemende muzikanten? Dat het Lees verder »
‘Pierre, doe eens een zeemeermin! En nog wat zeepaardjes erbij!’ Aan het woord: de dirigent tijdens de wekelijkse repetitie van de WesterHarmonie. De slagwerker is een grote vriendelijke reus die vrolijk varieert op zijn partij. De klanken die hij op haar verzoek aan zijn bekkens ontlokt, passen wonderwel bij elegante zeewezens. Heel toepasselijk, want de Lees verder »
Met m’n klarinet achterop fiets ik naar t Vondelpark. Het wordt een warme dag en ik ben verliefd. Daar is de muziektent. En dáár is hij! Ik weet dat hij niet ver van het park woont. Leuk dat hij komt luisteren naar mijn allereerste concert op dit instrument. Ik krijg een kus. Bij de muziektent Lees verder »
Repetities van de Wester Harmonie kenmerken zich door onrust, aan het begin van de vrijdagavond. Zo stormen sommige muzikanten rechtstreeks van het werk binnen, anderen stonden in de file of hebben thuis de kinderen nog snel in bed gestopt. Met ingehouden buik schuift de laatste saxofonist nog net voor de eerste noot tussen de pauken en Lees verder »
Op een mooie voorjaarsdag speelde de Westerharmonie op een steiger bij het Centraal Station. Passerende rondvaartboten draaiden een extra rondje. Op het repertoire stond ook een ‘Chinees’ muziekstuk met een hoofdrol voor een enorme bronzen gong. Zo’n gong hangt vrij in een standaard, aan twee haken, zodat de galm ruim doorklinkt. Halverwege het concert stak Lees verder »